چه شتابیست به راه شاید آن نقطه نورانی دشت.. چشم گرگان بیابان باشد.
ما شقايق هاى باران خورده ايم
سيلى ناحق فراوان خورده ايم
ساقه احساسمان خشکیده است
زخم هاازتیغ وطوفان خورده ایم
تا چه بوده تاکنون تقصیرمان ؟
تاچه باشد بعداز این تقدیرمان ؟
:: بازدید از این مطلب : 1410
|
امتیاز مطلب : 7
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2