درغريبانه ترين لحظه هاي تنهايي خويش چشم هايم راكه درآن دريايي ازمحبت موج مي زندبه توخواهم بخشيدتا هيچ گاه به وجودم شك نكني...
من در اين جمع قريب
چه غريبانه غريب افتادم
تو قريبي اي دوست
تو مرا از غم غربت به قريبي برسان
:: بازدید از این مطلب : 11278
|
امتیاز مطلب : 484
|
تعداد امتیازدهندگان : 109
|
مجموع امتیاز : 109